Betekenis Linquenda
Het woord Linquenda staat voor de Latijnse spreuk van de Romeinse dichter en filosoof Horatius (65 – 8 v.C.) en luidt voluit: Linquenda tellus, et domus, et placens uxor, en betekent: Eens moeten wij deze grond, dit huis en de dierbare echtgenote verlaten.
Bij het verlaten van mijn woning…
In dit huis is gewoond, gewerkt en geleefdBemind, geliefd en geleden.In dit huis zijn mensen gelukkig geweestRijk, dankbaar en innig tevredenIn dit huis is geschertst, gelachen, geplaagdGeleefd in blijmoedig vertrouwen.In dit huis zijn kwade gedachten verjaagdEn handen zijn biddend gevouwenIn dit huis zijn de dubbeltjes zes maal gekeerdAlvorens ze zijn uitgegeven.In dit huis heeft de haat nooit de bodem geraaktDaar liefde ’t altijd heeft gewonnenIn dit huis zijn helaas ook fouten gemaaktAl was het er nooit om begonnenIn dit huis zijn de dagen daarhenen gesneldAls zand door de ving’ren vergledenSoms is ook seconde na seconde geteldZe groeiden tot eeuwighedenIn dit huis is gezondheid heel langzaam geslooptZijn zeer sterke krachten bezwekenIn dit huis is gebeefd, gevreesd en gehooptEn de angst heeft er binnen gekekenIn dit huis zijn donkere uren doorleefdDe smart werd niet altijd bedwongenEr is moeite en strijd en verzoeking geweestDe handen vertwijfeld gewrongenIn dit huis is toch uiteind’lijk de doodZij ’t aarzelend binnengekomenHeeft mijlen ver weg de liefde geroofdEn een gast zo terloops meegenomenIn dit huis is een brandend heimwee ontstaanNaar liefde en koesterende armenIn dit huis is de eenzaamheid binnengegaanZijn handen gestrekt om erbarmenIn dit huis is gestreden, getwijfeld, geloofdIn bange zeer bittere stondenIn dit huis is ervaren: Wat God heeft beloofdIs balsem voor schrijnende wondenLief huisje ik groet u, ben dankbaar voor veelWat ik onder uw dak mocht belevenIk groet u met tranen, met weemoed en pijnOok dit is een deel van het levenDoch eer ik vertrek doop ik u met de naamDie de uwe allang is geworden“Linquenda”, dat is, ’t kan niet blijven bestaan“ ’t moet immer verlaten worden”Straks sluit ik de deur, steek de sleutel in het slotDat ik dan moge zeggen: Mijn Heer en mijn GodUw naam zij geloofd en geprezenU dank ik voor alles, de vreugde, de smartDe liefde, ’t geluk en de zegen,De bloemen, de vogels, de vruchten, het groen,Het zonlicht, de dauw en de regenBlijf bij mij o Heer, ook als de avondstond daaltGezondheid en kracht mij begevenBescherm en beschut mij en breng mij naar huisGeleidt mij ten eeuwige levenEn zegen dit huis, die er uit gaan en inEn hen, die er ooit zullen wonenBlijft Gij er de Vriend, de Meester, de HeerDan zal het goed zijn te wonenEn moge dit huis voor een ieder van henEen werk’lijk tehuis altijd wezenWaar vreugde, geluk, liefde en vrede zal zijnWaar Gij wordt gedankt en geprezen. Geschreven door L.C. van HanegemSluis, 8 juni 1970.
